« حديث ثقلين » از ادلّه ى اثبات غيبت امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ است، زيرا در آن حديث مى فرمايد:
« إِنَّهُما لَنْ يَفْتَرِقا. » اصل حديث به اين صورت از رسول اكرمـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ نقل شده است:

«إِنّى تارِكٌ فيكُمُ الثِّقْلَين، أَحَدُهُما أَكْبَرُ مِنَ الآخَرِ: كِتابَ اللّه حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّماءِ إِلَى الاْءَرْضِ؛ وَ عِتْرَتى أَهْلَ بَيْتى. وَ إِنَّهُما لَنْ يَفْتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ.»؛ (من دو چيز سنگين و گرانبها در ميان شما [به يادگار مى گذارم [كه يكى از ديگر بزرگتر است: يكى كتاب خدا، كه ريسمانى است كه از آسمان به سوى زمين كشيده شده است؛ و ديگرى: بستگان و خاندانم. اين دو هرگز از هم جدا نخواهند شد، تا اين كه در [كنار] حوض [كوثر] بر من وارد شوند.) (1)قرآن و عترت از هم جدا نمى شوند.
يعنى چه حاضر باشند يا غايب. اگر كسى اين حديث را تحقيق و معناى آن را تحصيل كند، مسأله ى غيبت خيلى براى او واضح خواهد بود؛ زيرا در غير اين صورت، « لَزِمَ الْإِنْفِكاكُ بَيْنَ الْقُرْآنِ وَ الْعِتْرَةِ. »؛ (لازمه ى آن جدايى بين قرآن و عترت خواهد بود.)

1.مسند احمد، ج 3، ص 14. نيز ر.ك: مسند احمد، ج 3 ،27 و 59؛ مجمع الزوائد هيثمى، ج 9، ص 163؛ مسند ابن جعد، ص 397، منتخب مسند عبد بن حميد، ص 108؛ خصايص نسايى، ص 93؛ مسند ابى يعلى، ج 2، ص 297 و 376؛ معجم صغير طبرانى، ج 1، ص 131 و...